Vandaag gaan we de omgeving van Bandung bekijken. August staat stipt om 09.00 voor het hotel. We gaan als eerste een theeplantage en fabriek bezoeken. Maar voordat we daar zijn, rijden we door de oude Hollandse wijk. Hier staan oude huizen uit de koloniale tijd. Erg mooi om te zien. De huizen liggen aan brede lanen met mooie hoge bomen. In heel Bandung vind je nog oude Nederlandse gebouwen. De meeste zijn gerestaureerd en zien er prachtig uit. Indonesië en zeker de mensen in Bandung, zien de gebouwen uit de koloniale tijd steeds meer als hun culturele erfgoed. De huizen die we zien, hebben mooie namen: Engelien, Elly, Wietske. Ook de jaarbeurs hebben gezien en Warenhuis de vries, tevens export en import van agriculturele goederen.

Onderweg schitterende vergezichten en heel veel theeplantages. Bij een zo’n plantage gestopt en samen met de chauffeur er door heen gelopen. August kon ons veel vertellen over de plantages en de rijke historie. Nagenoeg alle plantages zijn aangelegd door de Hollanders. De theestruiken zijn meer 150 jaar oud!

Vervolgens komen we bij een theefabriek. We worden in Nederlands verwelkomd en krijgen een leuke rondleiding door de fabriek. Zeer bijzonder. De gids deed alles in het Nederlands. Hij was er erg trots op dat hij Nederlands kon spreken. Na afloop een kopje thee van het huis in ‘Het Theehuis’ met....gebakken banaan.

Dan op weg naar een warmwater bron. (Java heeft veel vulkanen) De bronnen zijn gelegen in een Welnesscentre. Het water is inderdaad erg warm, maar het bad en de bron hebben hun beste tijd wel gehad. Het is vergane glorie. Maar dat heeft zeker zijn charme.

Marja heeft nog enige tijd met haar benen in het warmwater gezeten, hopende op een eeuwige jonge huid...????

En dan weer terug naar Bandung, waar we een Anglungschool en theater willen bezoeken. Het is weer erg druk op de weg. Veel inwoners van Jakarta brengen hun weken in Bandung door. In een leuk restaurantje in de kampong van onze chauffeur hebben we lekkere konijnsaté gegeten. (Hans B: dit is de oplossing!)

Het schooltje is eigenlijk een theater. Kinderen leren hier traditionele instrumenten bespelen en de dansen uit de verschillende streken van Indonesië. Dit was erg leuk om te zien en te horen. Het is een groot theater, waar zeker 400 mensen in konden. Dit theater is ook een van ‘plekken die je gezien moet hebben’ voor Indonesiërs. Het theater zat goed vol, en alle westerlingen die er waren (11) kregen een ereplaats op de voorste rij. En ja, ik heb voor 400 mensen gezongen????.

Morgen gaan we met de trein van Bandung naar Jogyakarta.