Ronmarja.reismee.nl

Maumere naar Moni

Een bijzondere dag! Om 08.00 stonden onze gids en chauffeur klaar. Gisteravond is de gids lang geweest om kennis te maken. Leuke man, we hebben gelijk een klik.

Als eerste vandaag gaan we naar een lokale markt. Omdat het vrijdag is, heeft de markt een meer regionaal karakter. Op de markt wordt veel aan ruilhandel gedaan: ik heb vis en jij hebt zout, laten we ruilen. De markt is werkelijk bijzonder. Aan de rand van de markt worden de dieren verhandeld, koeien, paarden , varkens, honden etc. Dit gaat op een wat andere wijze dan wij gewend zijn????. Varkens en honden liggen met de poten vastgebonden boven hun rug op de grond, wachtend op de koper.

Binnen wordt veel gedroogde vis verkocht en groenten. We komen ogen te kort! Niet alleen wij kijken onze ogen uit, maar zijn óók een bezienswaardigheid. Er komen weinig toeristen, dus vallen we op. Ook hier zijn de mensen allervriendelijkst. Foto’s maken is geen probleem evenals het uitleggen wat ze verkopen of hoe iets gemaakt wordt of waar voor het gebruikt wordt. Veel (oudere) vrouwen kauwen op een goedje, een mengsel van kruiden en wortel van een of andere plant. Hier krijgen ze mooie rode lopen lippen, worden wat high en het verwoest je gebit.

Na de markt gaan we naar Wuring, een klein vissersdorpje, grotendeels bamboe huizen gebouwd op palen in de zee. Alle huizen zijn verbonden met bamboe bruggetjes/looppaden. Uiteraard zonder leuning. De hoofdbrug is goed breed en van dik bamboe. Maar we gaan het dorpje in en dan kom je op smallere looppaden, waar soms de bamboe deels ontbreekt. Dit was wel een klein avontuur. Gelukkig kregen we hulp van een dorpsbewoner die ons letterlijk aan de hand meenam.(vooral Ron met zijn perfecte balans????) Het was echt bijzonder. Mensen leven hier op deze wijze sinds de komst van de Portugezen in 1500.

Ook hier merk je dat er weinig toeristen komen. Geen souvenir winkeltjes, maar hartelijke en hulpvaardige mensen.

Dan op weg naar het dorpje Sikka, waar men nog op traditionele wijze Ikats maken. Ikat is een bepaalde vorm van weven en kleuren van Katoen. Maar voordat we daar waren, eerst een museumpje bezocht. Deze heeft een mooie collectie met van alles wat. Vooral verzameld door de missionarissen die hier veel zijn geweest. Je vindt er foto’s van meer dan honderd jaar terug, maar ook fossielen beenderen en schedels van oermensen en dinosaurussen. En bijna alles kan je pakken en zo bekijken. Als je het maar niet kapotmaakt.

En dan Sikka. Ten eerste een kerk uit 1899. Erg mooi en geheel opgetrokken uit teakhout. Een leuke rondleiding van de plaatselijke koster. Dan naar de demonstratie van het Ikat maken. Als men een Sarong maakt op de oorspronkelijke wijze, dus 100% authentiek, duurt dat 3 jaar! Met name niet alle kleurkruiden zijn het hele jaar beschikbaar. Ook het weven vraagt heel veel tijd. Bij iemand thuis, aan het strand koffie gedronken. Formidabel . Na dat Marja het een en ander had ingekocht, weer verder. Onderweg heerlijk geluncht en énpassant een baby zeeschildpad weer in zee gezet. Via een mooie bergrit nu aangekomen in ons hotel in Moni. Hier is geen internet beschikbaar...dus zul je dit verhaaltje op een ander moment lezen.

Reacties

Reacties

Paul

Ze kauwen op sirih; meer info:

http://www.travelmarker.nl/bestemmingen/azie/indonesie/cultuur/sirih-betelnoot.htm

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!